Journal of
Diabetes Nursing
دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1393 )                   جلد 2 شماره 1 صفحات 71-62 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Poodineh moghadam M, Nasiri A, Moghadam K, Maghron A. Application of Hyperbaric Oxygen Therapy (HBOT) in the Treatment of Diabetic Foot Ulcer: A Review of Article. J Diabetes Nurs 2014; 2 (1) :62-71
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-55-fa.html
پودینه مقدم مهدیه، نصیری احمد، مقدم خدیجه، مقرون احمد. کاربرد اکسیژن هایپرباریک (HBOT) در درمان زخم پای دیابتیک: یک مقاله مروری. فصلنامه پرستاری دیابت. 1393; 2 (1) :62-71

URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-55-fa.html


عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ، mahdiehmoghadam@zbmu.ac.ir
چکیده:   (12360 مشاهده)

 

مقدمه و هدف: بیماری دیابت شیرین از معضلات مهم بهداشتی جامعه جهانی است که از شیوعی بین 8-5 درصد در نقاط مختلف ایران برخوردار است. مشکلات ناشی از زخم پای دیابتی یکی از جدی­ترین عوارض مزمن بیماری دیابت ملیتوس است و یکی از عوارض و علل اصلی قطع عضو در بیماران مبتلا به دیابت نیز به شمار می­رود. از سوی دیگر در فرد دیابتی که دچار قطع عضو شده است میزان بقای سه ساله فقط50 درصد است. اکسیژن پرفشار نوعی درمان علمی پزشکی است که در آن بیمار در یک محفظه بسته در معرض اکسیژن 100 درصد خالص در فشاری بالاتر از فشار دریا (4/1 اتمسفر و یا بالاتر) قرار می گیرد و اکسیژن خالص را به طور متناوب استنشاق می­ نماید که سطوح اکسیژن بافت رابیشتر کرده و التیام زخم را افزایش می­دهد. هدف از این مطالعه، مروری بر کاربرد اکسیژن هایپر باریک در درمان پای دیابتیک بود.

 

مواد و روش­ها: مطالعه حاضر با جستجو به صورت مروری در متون موجود در پایگاه­های اطلاعاتی فارسی شامل Iranmedex ,SID, Magiran  و انگلیسی Google Scholars, EBSCO , Pub med , ProQuest با کلید واژه­های  Hyperbaric Oxygen Therapy and diabetic foot مربوط به سال­­های 1987 تا 2012 انجام گردید.

 

 

 یافته­­ها: اکسیژن هایپرباریک با وجود منافعی که برای درمان زخم­های دیابتیک دارد باعث افزایش سطح اکسیژن بافتی، التیام زخم به وسیله­ی مکانیسم­های آنژیوژنز سنتز کلاژن، افزایش پاسخ فیبروبلاست­ها، رگ­سازی مجدد و افزایش فعالیت ضد باکتریایی لکوسیت­ها یک سری عوارض جانبی نیز به دنبال دارد که برخی شامل مسمومیت با اکسیژن در مغز و ریه، باروتروماهایی در گوش میانی، میوپیا، تشنج و... می­باشد که به منظور کاهش عوارض جانبی مانیتور کامل بیماران به وسیله­ی پزشکان و پرستارانی که درمان با اکسیژن هایپرباریک را انجام می­دهند توصیه می­گردد. 

 

بحث و نتیجه ­گیری: از آنجائیکه نتایج نشان دادند که اکسیژن هایپر باریک ممکن است خطر آمپوتاسیون­های بزرگ را کاسته و میزان بهبودی بعد از یک سال را تسریع کند ولی باید در خصوص این درمان مطالعات بیشتری به صورت کارآزمایی­های بالینی صورت گیرد تا با اطمینان و دقت بیشتری از درمان اکسیژن هایپر باریک به عنوان درمان استاندارد در درمان زخم پای دیابتیک بهره گرفت. 

 

متن کامل [PDF 214 kb]   (2474 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/12/5 | پذیرش: 1392/12/5 | انتشار: 1392/12/5

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.