مقدمه و هدف: موموردیکا کارانتیا(کارلا ) از دیرباز در طب سنتی هند و پاکستان برای کاهش اثرات ناشی از بیماریهای متابولیک کاربرد داشته است. به منظور اثبات این تأثیر این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برگ کارلا بر میزان گلوکز سرم و سطح مالون دی آلدئید سرم در موش­های دیابتی شده با استرپتوزوسین مورد ارزیابی قرار گرفت.

  مواد و روش­ها: در این نوع مطالعه 40 رت صحرایی نر به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه کنترل، غذای عادی دریافت کردند. سه گروه دیگر با استرپتوزوسین دیابتی شدند. یک هفته پس از دیابتی شدن، گروه اول و دوم با غذای عادی پلیت شده تغذیه شدند . گروه سوم و چهارم عصاره برگ گیاه کارلا به ترتیب با دوز 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت شش هفته بصورت گاواژ دریافت کردند. پس از پایان زمان آزمایش، از قلب رت­ها خونگیری شد و سطح گلوکز سرم ،لیپوپروتئین و میزان مالون دی آلدئید سرم ( MDA ) اندازه­گیری و به کمک آزمون­های آماری ( ANOVA ) و توکی با هم مقایسه شدند.

  یافته­ها : در هفته ششم میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی و گروه های دیابتی تحت تیمار بطور معنی­داری بیشتر از نتایج هفته پیشین بود. و تیمار با عصاره کارلا در گروههای دیابتی سبب کاهش معنی­دار گلوکز سرم ( P<0.05 ) در مقایسه با گروه دیابتی شد. تجویز دوز های مختلف عصاره کارلا ، بطور معنی­داری سطح مالون دی آلدئید را نسبت به گروه دیابتی بدون درمان کاهش داد. در مورد HDL نیز تیمار موش­های دیابتی افزایش معنی­داری را در مقایسه با گروه دیابتی ایجاد کرد( P<0.05 ) اما بر سایر چربی­ها تأثیر معنی­داری نداشت.

  بحث و نتیجه­گیری: درمان موش­های دیابتی با عصاره برگ گیاه کارلا در درمان دیابت در رت­ها سودمند است. این اثرات می­تواند احتمالاً مربوط به فلاونوئید ها و ترکیبات آنتی اکسیدان این گیاه باشد.