فصلنامه پرستاری دیابت
Journal of
Diabetes Nursing
دوره 8، شماره 1 - ( 12-1398 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 1010-1002 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghigolafshanl M, Rejeh N, Heravi-Karimooi M, Tadrisi S D. The Effect of Model-Based Self-Management Program 5A on Self-Efficacy of Elderly Patients with Diabetes. J Diabetes Nurs 2020; 8 (1) :1002-1010
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-391-fa.html
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-391-fa.html
صادقی گل افشانی مائده، رژه ناهید، هروی کریموی مجیده، تدریسی سید داوود. تأثیر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر مدل 5A بر خودکارآمدی سالمندان مبتلا به دیابت. فصلنامه پرستاری دیابت. 1398; 8 (1) :1002-1010
دانشگاه شاهد ، nrejeh@yahoo.com
چکیده: (4441 مشاهده)
مقدمه: دیابت به عنوان یکی از بیماری های مزمن در سن سالمندی می باشد . مهمترین رکن درمانی در این بیماران اصل خودمدیریتی و خودکارآمدی بیماران می باشد. زیرا تبعیت از مدل های خودمدیریتی موجب افزایش خودکارآمدی و ارتقاء کیفیت زندگی در سالمندان دیابتی می گردد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر مدل 5A بر خودکارآمدی سالمندان مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک رازی قائمشهردر سال 1398 انجام شد.
روش پژوهش: این مطالعه تجربی کلاسیک با روش تصادفی ساده بر روی90 نفر از سالمندان دیابتی در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. در گروه کنترل آموزش های روتین انجام می شد. در گروه آزمون 12جلسه آموزشی 45-30دقیقه ای به مدت 12 هفته برگزار شد.اطلاعات توسط پرسشنامه استانداد (DMSES )جمع آوری شد. توسط نرم افزار آماری SPSS21 باآمار توصیفی(جداول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(تی مستقل، تی زوج و آنکوا) تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: آزمون تی مستقل قبل از مداخله بین دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/47=P). ولی بعد از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد.(0/001=P). آزمون انکوا با حذف اثر پیش آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد(0/01>P) طوری که 16درصد تغییرات خودکارآمدی می تواند به احتمال اجرای مدل خودمدیریتی باشد.
نتیجه گیری: باتوجه به اثربخشی مدل خودمدیریتی 5A بر خودکارآمدی بیماران دیابتی ، می توان از این روش غیردارویی به عنوان یک مداخله آموزشی کم هزینه و اثربخش در برنامه های آموزشی بیماران استفاده نمود.
روش پژوهش: این مطالعه تجربی کلاسیک با روش تصادفی ساده بر روی90 نفر از سالمندان دیابتی در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. در گروه کنترل آموزش های روتین انجام می شد. در گروه آزمون 12جلسه آموزشی 45-30دقیقه ای به مدت 12 هفته برگزار شد.اطلاعات توسط پرسشنامه استانداد (DMSES )جمع آوری شد. توسط نرم افزار آماری SPSS21 باآمار توصیفی(جداول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(تی مستقل، تی زوج و آنکوا) تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: آزمون تی مستقل قبل از مداخله بین دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/47=P). ولی بعد از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد.(0/001=P). آزمون انکوا با حذف اثر پیش آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد(0/01>P) طوری که 16درصد تغییرات خودکارآمدی می تواند به احتمال اجرای مدل خودمدیریتی باشد.
نتیجه گیری: باتوجه به اثربخشی مدل خودمدیریتی 5A بر خودکارآمدی بیماران دیابتی ، می توان از این روش غیردارویی به عنوان یک مداخله آموزشی کم هزینه و اثربخش در برنامه های آموزشی بیماران استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
برنامه مراقبتی پرستاری دیابت
دریافت: 1398/11/18 | پذیرش: 1399/1/23 | انتشار: 1399/2/30
دریافت: 1398/11/18 | پذیرش: 1399/1/23 | انتشار: 1399/2/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |