مقدمه و هدف: زخم پای دیابتی از عوارض جدی دیابت به شمار می آید و در مواردی می تواند به قطع عضو اندام تحتانی بیانجامد.آموزش  می تواند ازعوارض دیابت از جمله زخم پای دیابتی پیشگیری نماید .بررسی  حیطه های سه گانه اموزشی( شناختی،عملکردی و عاطفی) میتواند راهکار مناسبی جهت برنامه ریزی صحیح آموزشی در واحد های بستری ارایه دهد.

مواد و روش ها : این مطالعه به صورت توصیفی و تحلیلی   و تک مرحله ای بین 60 بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی (30مرد و 30زن)بستری در بیمارستان نور و علی اصغر(ع) شهر اصفهان انجام شد  اطلاعات از طریق پرسشنامه در حیطه شناختی و عملکردی و عاطفی بررسی شدو تجزیه و تحلیل اطلاعات با آمار توصیفی و آنالیز واریانس با استفاده از spss نسخه 20 انجام شد.

یافته ها: :بررسی ها نشان  داد هر دو جنس نیاز های آموزشی  یکسانی در حیطه عملکردی و شناختی دارند(p>0/05).اما در حیطه عاطفی نگرانی  و ناامیدی  از آینده بیماری، در زنان بیشتر مشاهده شد.

بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضرکه  جهت تعیین نیازهای یادگیری در حیطه های سه گانه یادگیری در جهت برنامه ریزی  آموزشی انجام شده، نشان داد که  باید نیازهای یادگیری در هر سه حیطه شناختی و عملکردی وبا تاکید بیشتر بر حیطه  عاطفی مورد توجه قرار گیرد تا بتوان با توجه به تعیین نیازهای آموزشی به ارائه طرح آموزشی مناسب و کاربردی اقدام ورزید.