فصلنامه پرستاری دیابت
Journal of
Diabetes Nursing
دوره 13، شماره 2 - ( 3-1404 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 2645-2635 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 82557
Ethics code: (IR.IAU.SHK.REC.1403.402)
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Madadkar Dehkordi S. The Effect of an Intervention Program Based on the Coop Care Model on the Resilience of Family Caregivers of Elderly People with Type II Diabetes in Iran. J Diabetes Nurs 2025; 13 (2) :2635-2645
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-674-fa.html
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-674-fa.html
مددکار دهکردی شیرین. تاثیر برنامه مداخله ای مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ در ایران. فصلنامه پرستاری دیابت. 1404; 13 (2) :2635-2645
گروه پرستاری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، shirinmadadkar@gmail.com
چکیده: (813 مشاهده)
مقدمه و هدف: وجود بیماری دیابت نوع ۲ در سالمندان منجر به کاهش تاب آوری مراقبین این بیماران گردیده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه مداخله ای مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ بر تاب آوری مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام گردید.
روش: در این کارآزمایی بالینی 90 نفر از مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ در ایران وارد نمونه گیری شده و سپس به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (45 نفر) و کنترل (45 نفر) تقسیم شدند. مراقبین گروه مداخله در 6 جلسه ی آموزشی بر پایه مدل کوپ شرکت داده شدند. همچنین پیگیری هایی از طریق گروه هایی در واتساپ به مدت یک ماه توسط محقق انجام شد. تاب آوری نمونه ها با استفاده از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 از طریق آزمون های تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمرات تاب آوری مراقبین بین گروه مداخله و کنترل، قبل از مطالعه به ترتیب 31/4± 93/22 و 24/3/± 12/22 بود که از نظر آماری تفاوت آماری معنی داری نداشت (764/0 p=) اما میانگین امتیاز نمرات تاب آوری بین دو گروه مداخله و کنترل 3 ماه بعد از اجرای مداخله به ترتیب 36/4± 76/34 و 28/2± 19/22 بود که تفاوت آماری معناداری داشت (003/0p=)
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر برنامه مداخله ای مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ منجر به ارتقاء سطح تاب آوری مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ در ایران شده است.
روش: در این کارآزمایی بالینی 90 نفر از مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ در ایران وارد نمونه گیری شده و سپس به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (45 نفر) و کنترل (45 نفر) تقسیم شدند. مراقبین گروه مداخله در 6 جلسه ی آموزشی بر پایه مدل کوپ شرکت داده شدند. همچنین پیگیری هایی از طریق گروه هایی در واتساپ به مدت یک ماه توسط محقق انجام شد. تاب آوری نمونه ها با استفاده از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 از طریق آزمون های تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمرات تاب آوری مراقبین بین گروه مداخله و کنترل، قبل از مطالعه به ترتیب 31/4± 93/22 و 24/3/± 12/22 بود که از نظر آماری تفاوت آماری معنی داری نداشت (764/0 p=) اما میانگین امتیاز نمرات تاب آوری بین دو گروه مداخله و کنترل 3 ماه بعد از اجرای مداخله به ترتیب 36/4± 76/34 و 28/2± 19/22 بود که تفاوت آماری معناداری داشت (003/0p=)
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر برنامه مداخله ای مبتنی بر مدل مراقبتی کوپ منجر به ارتقاء سطح تاب آوری مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ در ایران شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پرستاری دیابتی
دریافت: 1404/2/27 | پذیرش: 1404/3/10 | انتشار: 1404/9/8
دریافت: 1404/2/27 | پذیرش: 1404/3/10 | انتشار: 1404/9/8
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |