مقدمه و هدف: امروزه بر تبعیت از درمان کودکان دیابتی تاکید بسیار شده است و مراقبت خانواده محور به تیم درمان در بهبود سلامتی و پیشبرد بهتر ارائه خدمات مطلوب به بیماران کمک می کند، لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بکارگیری برنامه مراقبتی خانواده محور بر تبعیت از درمان کودکان مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه نیمه‌ تجربی در سال 1403 بر روی 45 نفر از کودکان مبتلا به دیابت نوع یک و یکی از اعضای خانواده آنها در اهواز انجام شد. بیماران با روش تصادفی ساده انتخاب و تحت آموزش توانمندسازی خانواده محور قرار گرفتند. تبعیت از درمان بیماران با استفاده از پرسشنامه مدانلو قبل و 3 ماه بعد از مداخله بررسی شدند. داده‌ها با استفاده از SPSS نسخه 26 و آمار توصیفی و استنباطی تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین و انحراف معیار تبعیت از درمان قبل از مداخله (22/45)108/11و بعد از آن (5/51)168/44بود. همچنین بعد از اجرای برنامه مراقبت خانواده ‌محور، میانگین نمرات تبعیت از درمان پس از مداخله نسبت به قبل افزایش یافته بود که از نظر آماری معنی‌دار بود .
نتیجه گیری: آموزش خانواده محور می‌تواند بر تبعیت از درمان تأثیر مثبتی داشته باشد. در نتیجه با آموزش و توانمندسازی کودکان مبتلا به دیابت نوع یک و خانواده‌های آن‌ها می‌توان گام بزرگی در پیش گیری از عوارض و کاهش هزینه این بیماران برداشته و باعث ارتقاء کیفیت زندگی در این بیماران شد.