مقدمه و هدف: زخم پای دیابتی یکی از مهم ترین عوارض دیابت است که روش های جدیدی از جمله ازون تراپی و پانسمان نوین برای بهبودی آن مورد استفاده قرار می گیرد؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه ی دو روش جدید درمانی یعنی ازون تراپی و پانسمان نوین در بهبود زخم پای دیابتی طراحی شد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه  مقایسه ای- مشاهده ای از نوع مقطعی می باشد که نمونه گیری به صورت مستمر در دو مرکز درمانی (مرکز تحقیقات ازون تراپی بقیه الله و کلینیک دیابت و بیماری های متابولیک دانشگاه تهران) در سال 1398 انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس بود تا زمانی که تعداد 36  نفر در هر دو گروه وارد شدند. بیماران در گروه اول، ازون تراپی و در گروه دوم پانسمان نوین به همراه دبریدمان را به مدت 2 تا 3 ماه دریافت کردند. با استفاده از تصاویر ثبت شده، سایز و خصوصیات زخم به وسیله خط کش اندازه گیری و ثبت گردید.
 یافته ها: در گروه ازون تراپی میانگین مساحت زخم در شروع درمان 11/57 سانتی متر بود که در پایان دوره سه ماهه به 48/2 سانتی متر کاهش یافت. در گروه پانسمان نوین میانگین مساحت زخم در شروع درمان  13/04 سانتی متر بود که در پایان دوره سه ماهه  به 2/07 سانتی متر رسید. میانگین کاهش مساحت زخم در هر دو گروه یکسان بود و تفاوت آماری معناداری از لحاظ کاهش مساحت زخم بین دو گروه درمان مشاهده نشد
 نتیجه گیری: با توجه به تاثیر هر دو روش در بهبود زخم دیابتی، می توان از این روش های درمانی برای بهبود زخم استفاده کرد. پیشنهاد می شود با توجه به نبود اختلاف آماری معنادار بین دو روش در بهبود زخم، هزینه فایده هر روش و اولویت بیمار در انتخاب یکی از این دو روش درمانی لحاظ گردد.