فصلنامه پرستاری دیابت
Journal of
Diabetes Nursing
دوره 8، شماره 1 - ( 12-1398 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 1056-1045 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farzad M, Raeis Pour Rajabali A. Calculation of Diabetic Patients’ Prime Cost of Dialysis Using Activity-BasedCosting Method in Rare Diseases Center of Zabol, Iran. J Diabetes Nurs 2020; 8 (1) :1045-1056
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-409-fa.html
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-409-fa.html
فرزاد محبوبه، رئیس پور رجبعلی علی. محاسبه بهای تمام شده بیماران دیابتی دیالیزی با استفاده از روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت (ABC). فصلنامه پرستاری دیابت. 1398; 8 (1) :1045-1056
، mailboxali@gmail.com
چکیده: (3310 مشاهده)
مقدمه و هدف: با توجه به نقش اطلاعات صحیح مالی در تصمیمات هر سیستم، طراحی و به کارگیری یک سیستم هزینهیابی که قادر به شناسایی هزینهها و محاسبه صحیح بهای تمام شده خدمات باشد، دارای اهمیت به سزائی می باشد. با توجه به لزوم شفافسازی هزینهها و منابع درآمدی بخشهای مختلف، پژوهش حاضر با هدف محاسبه بهای تمام شده خدمات ارائه شده به بیماران دیابتی دیالیزی زابل در سال 93 انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی که به شیوه توصیفی، مقطعی و گذشته نگر انجام شده است می باشد. داده ها از طریق فرم های طراحی شده، مصاحبه با مسئولین بخش و مشاهده مستقیم فعالیتهای بخش دیالیز گردآوری سپس، قیمت تمام شده با استفاده از روش هزینهیابی بر مبنای فعالیت و با بکارگیری نرم افزار اکسل نسخه 2013 محاسبه شد.
یافته ها: براساس یافتههای پژوهش، نیروی انسانی 63 ، لوازم مصرفی داروئی 20 ، مواد و لوازم مصرفی غیرداروئی 4/2 ، تغذیه 5، هزینه های شهری با 9/0 ، هزینه استهلاک تجهیزات 3/4 ، هزینه استهلاک ساختمان 4/4 درصد از کل هزینه ها را به خود اختصاص دادند. که هزینه نیروی انسانی بیشترین و هزینه های شهری کمترین هزینه ای بودند که در واحد دیالیز وجود داشت.
نتیجه گیری: بیمارستانها و مراکز درمانی سراسر کشور میتوانند با استفاده از روش هزینهیابی برمبنای فعالیت به هزینههای واقعی دست یابند تا افزون بر جلوگیری از زیانهای حاصل از هزینهیابی اشتباه با دست یافتن به ظرفیت بلااستفاده و استفاده از آن به کاهش هزینهها و کارایی بیشتری دست یابند.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی که به شیوه توصیفی، مقطعی و گذشته نگر انجام شده است می باشد. داده ها از طریق فرم های طراحی شده، مصاحبه با مسئولین بخش و مشاهده مستقیم فعالیتهای بخش دیالیز گردآوری سپس، قیمت تمام شده با استفاده از روش هزینهیابی بر مبنای فعالیت و با بکارگیری نرم افزار اکسل نسخه 2013 محاسبه شد.
یافته ها: براساس یافتههای پژوهش، نیروی انسانی 63 ، لوازم مصرفی داروئی 20 ، مواد و لوازم مصرفی غیرداروئی 4/2 ، تغذیه 5، هزینه های شهری با 9/0 ، هزینه استهلاک تجهیزات 3/4 ، هزینه استهلاک ساختمان 4/4 درصد از کل هزینه ها را به خود اختصاص دادند. که هزینه نیروی انسانی بیشترین و هزینه های شهری کمترین هزینه ای بودند که در واحد دیالیز وجود داشت.
نتیجه گیری: بیمارستانها و مراکز درمانی سراسر کشور میتوانند با استفاده از روش هزینهیابی برمبنای فعالیت به هزینههای واقعی دست یابند تا افزون بر جلوگیری از زیانهای حاصل از هزینهیابی اشتباه با دست یافتن به ظرفیت بلااستفاده و استفاده از آن به کاهش هزینهها و کارایی بیشتری دست یابند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |