فصلنامه پرستاری دیابت
Journal of
Diabetes Nursing
دوره 12، شماره 3 - ( 4-1403 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 2510-2497 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 162751948
Ethics code: IR.IAU.KHUISF.REC.1402.070
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
GHasemi Z, Torkan H. Predicting Health-Related Quality of Life Based on Health Anxiety, Diabetes Self-Management, and Emotional Self-Awareness Mediated by Emotion Regulation in Adolescents with Type I Diabetes. J Diabetes Nurs 2024; 12 (3) :2497-2510
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-614-fa.html
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-614-fa.html
قاسمی زکیه، ترکان هاجر. پیش بینی کیفیت زندگی وابسته به سلامت بر اساس اضطراب سلامت، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با میانجی گری تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع 1. فصلنامه پرستاری دیابت. 1403; 12 (3) :2497-2510
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران. ، h.torkan@khuisf.ac.ir
چکیده: (241 مشاهده)
مقدمه و هدف: اگرچه با پیشرفت علم و بهبود درمان های پزشکی افراد مبتلا به بیماری های مزمن همچون دیابت نسبت به گذشته از طول عمر بالاتری برخوردار شده اند، اما در عین حال بیشتر از قبل با مشکلات مربوط به سازگاری و سلامت روان درگیر هستند. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی وابسته به سلامت بر اساس اضطراب سلامت، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با میانجی گری تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع1 بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور 250 نفر نوجوان مبتلا به دیابت نوع1 در شهر اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیار های ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن، پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک، مقیاس خودمدیریتی دیابت اسچمیت و همکاران، پرسشنامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران، و مقیاس تنیظیم هیجان گارنفسکی و همکاران، بود. در نهایت داده های به دست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی در نرم افزار Spss24 و Amos21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که اضطراب سلامت ، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با تنظیم هیجان دارای رابطه معنادار هستند و توانستند 29 درصد از واریانس این متغیر را تبیین نمایند. به دنبال آن تنظیم هیجان و خودآگاهی هیجانی با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار هستند و توانستند 49 درصد از واریانس این متغیر را تبیین کنند.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان از طریق تعدیل اضطراب سلامت و بالا بردن میزان خودمدیریتی دیابت وخودآگاهی هیجانی به بهبود تنظیم هیجان کمک نموده و بدین ترتیب میزان کیفیت زندگی و در پی آن سلامت روان در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را افزایش داد و از شدت عوارض دیابت نوع1 کاست.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور 250 نفر نوجوان مبتلا به دیابت نوع1 در شهر اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیار های ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن، پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک، مقیاس خودمدیریتی دیابت اسچمیت و همکاران، پرسشنامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران، و مقیاس تنیظیم هیجان گارنفسکی و همکاران، بود. در نهایت داده های به دست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی در نرم افزار Spss24 و Amos21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که اضطراب سلامت ، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با تنظیم هیجان دارای رابطه معنادار هستند و توانستند 29 درصد از واریانس این متغیر را تبیین نمایند. به دنبال آن تنظیم هیجان و خودآگاهی هیجانی با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار هستند و توانستند 49 درصد از واریانس این متغیر را تبیین کنند.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان از طریق تعدیل اضطراب سلامت و بالا بردن میزان خودمدیریتی دیابت وخودآگاهی هیجانی به بهبود تنظیم هیجان کمک نموده و بدین ترتیب میزان کیفیت زندگی و در پی آن سلامت روان در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را افزایش داد و از شدت عوارض دیابت نوع1 کاست.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
طرح مراقبت پرستاری برای دیابت نوع یک
دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1403/7/7 | انتشار: 1403/9/24
دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1403/7/7 | انتشار: 1403/9/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |