فصلنامه پرستاری دیابت
Journal of
Diabetes Nursing
دوره 12، شماره 1 - ( 11-1402 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 2394-2386 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 111111111
Ethics code: IR.ZBMU.REC.1399.053
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi M, Shivanpour M, Khosravi Bonjar A. Investigating the Relationship between Religious Adaptation and
Self-efficacy Belief in Type II Diabetic Patients Referred to Amirul Mominin Ali hospital, Zabol city, 2019. J Diabetes Nurs 2024; 12 (1) :2386-2394
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-596-fa.html
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-596-fa.html
محمدی محمد، شیوان پور مریم، خسروی بنجار علی. بررسی ارتباط سازگاری مذهبی با باور خودکارآمدی در بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) شهر زابل 1399. فصلنامه پرستاری دیابت. 1402; 12 (1) :2386-2394
دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران ، mshivanpoor@gmail.com
چکیده: (722 مشاهده)
مقدمه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که جهت کنترل مؤثر، جلوگیری از پیشرفت و عوارض آن، نیازمند رفتارهای مراقبت از خود می باشد. افرادی که دارای بیماری مزمن هستند با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند که یکی از آنها رضایت مندی از زندگی است که برای رفع آن می توان از شیوه های مختلفی استفاده کرد. با توجه به اثرات مثبت باورهای خودکارآمدی و سازگاری مذهبی، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سازگاری مذهبی با باور خودکارآمدی در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شده است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش، بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) بودند که به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند و سه پرسشنامه شامل مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه سازگاری مذهبی و پرسشنامه خودکارآمدی را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 22 و با استفاده از آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون ) انجام شد.
یافته ها: میانگین نمره ی سازگاری مذهبی 36/56 و میانگین آن در باور خودکارآمدی 37/54 به دست آمد که نشان دهنده این است که سازگاری مذهبی و باور خودکارامدی در بیماران دیابتی نوع 2 در سطح مطلوب بوده است. بر اساس آزمون آماری همبستگی پیرسون بین باور خودکارآمدی و سازگاری مذهبی ارتباط معنی دار وجود دارد، بطوری که می توان گفت هرچه سازگاری مذهبی بیشتر باشد باورخودکارآمدی افزایش می یابد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد افزایش سازگاری مذهبی بر میزان خودکارآمدی نمونه مورد بررسی موثر بوده است. خودکارآمدی از سوی دیگر به سازگاری با مشکلات زندگی از طریق سازگاری مذهبی تاثیرگذار است و به تغییر کیفیت و رضایت زندگی افراد منجر می شود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش، بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) بودند که به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند و سه پرسشنامه شامل مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه سازگاری مذهبی و پرسشنامه خودکارآمدی را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 22 و با استفاده از آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون ) انجام شد.
یافته ها: میانگین نمره ی سازگاری مذهبی 36/56 و میانگین آن در باور خودکارآمدی 37/54 به دست آمد که نشان دهنده این است که سازگاری مذهبی و باور خودکارامدی در بیماران دیابتی نوع 2 در سطح مطلوب بوده است. بر اساس آزمون آماری همبستگی پیرسون بین باور خودکارآمدی و سازگاری مذهبی ارتباط معنی دار وجود دارد، بطوری که می توان گفت هرچه سازگاری مذهبی بیشتر باشد باورخودکارآمدی افزایش می یابد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد افزایش سازگاری مذهبی بر میزان خودکارآمدی نمونه مورد بررسی موثر بوده است. خودکارآمدی از سوی دیگر به سازگاری با مشکلات زندگی از طریق سازگاری مذهبی تاثیرگذار است و به تغییر کیفیت و رضایت زندگی افراد منجر می شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |