|
مقایسه تاثیر خودشفابخشی با شناخت رفتار درمانگری یکپارچه شده با ذهن آگاهی در پریشانی عاطفی دیابت و کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
|
فرزانه شجاعی  ، شیدا جبل عاملی ، زهره لطیفی ، منصور سیاوش |
| دانشگاه ازاد |
|
|
چکیده: (303 مشاهده) |
سابقه و هدف: یکی از بیماریهای مزمن دیابت نوع 2 است. که از عوامل روانشناختی تاثیرگذار در مدیریت آن پریشانی دیابت است. لذا هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر خودشفابخشی با شناخت رفتار درمانگری یکپارچه شده با ذهن آگاهی بر پریشانی دیابت و کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود.که در سال 1400انجام شد. جامعه آماری مراجعه کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 به درمانگاه صدیقه طاهره اصفهان بودند. تعداد 60 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دوگروه مداخله و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از 12 جلسه از هرسه گروه پس آزمون و سه ماه بعد آزمون پیگیری انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه پریشانی دیابت و تجهیزات آزمایشگاهی جهت اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.
یافته ها: از بین دو شیوه مداخله فقط خودشفابخشی توانست به طور موثری سبب کاهش هموگلوبین گلیکوزیدی شود. (01/0p≤). همچنین هر دو شیوه مداخله باعث کاهش پریشانی عاطفی دیابت شد ولی اثر خودشفابخشی در طول زمان ثابت باقی ماند. (01/0p≤)
استنتاج: نتایج به دست آمده بیانگر آن است که از هر دو شیوه مداخله می توان جهت مدیریت دیابت نوع 2 استفاده کرد. ولی خود شفابخشی موثرتر و پایدارتر است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: خودشفابخشی، درمان شناختی رفتاری تلفیق با ذهن آگاهی، پریشانی دیابت، هموگلوبین گلیکوزید، دیابت نوع 2 |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مداخلات برای دیابت
دریافت: 1401/1/10 | پذیرش: 1401/7/16
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
