مقدمه و هدف: دیابت دوران بارداری در بیش از 8 درصد کل بارداری ها اتفاق می افتد و با افزایش پیامدهای نامطلوب بارداری مانند ماکروزمی، دیستوشی شانه، سزارین و مرگ و میر حین زایمان مرتبط می باشد. به همین دلیل این مطالعه با هدف بررسی رابطه ی میزان هموگلوبین سه ماه هی اول بارداری با بروز دیابت حاملگی در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر زابل در سال ۱۳۹۶انجام شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام گرفت. زنان باردار ۱۸ تا ۴۰ ساله و تک قلو با سن حاملگی کم تر از ۱۲ هفته بر اساس اولین روز آخرین قاعدگی منظم وارد مطالعه شدند که فاقد بیماری های فشار خون، قلبی، کلیوی، دیابت، هموگلوبینوپاتی ارثی مانند تالاسمی و کم خونی  سلول های داسی شکل بودند. از ۸۰ نمونـه، ۴۰ نفـر مبـتلا و ۴۰ نفـر
غیر مبتلا به دیابت حاملگی بودند . جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۲ و آزمونهای کای اسکوی و t-test استفاده شد.

یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان10/8±29/28 سال و میانگین BMI آن ها 34/7± 59/44 بود.میزان هموگلوبین در گروه مبتلا به دیابت (13/42±1/4) بیشتر از گروه غیر مبتلا به دیابت (12/1±0/68) بود که این اختلاف از لحاظ اماری معنی دار بود. (p<0/001).

بحث و نتیجه گیری: افزایش آهن می تواند بر ساخت و ترشح انسولین و افزایش اکسیداسیون لیپیدها اثر گذاشته  در نتیجه باعث کاهش برداشت و مصرف گلوکز در عضلات و افزایش ساخت گلوکز در کبد شود و این امر با ایجاد مقاومت به انسولین فرد را مستعد ابتلا به دیابت بارداری می نماید. با توجه به مطالعه حاضر هموگلوبین بالای مـادری می تواند یـک عامـل خطر مستقل برای دیابت در نظر گرفته شود.