مقدمه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که علاوه بر عوارض جسمی، عوارض روانشناختی را برای فرد مبتلا به همراه دارد؛ که این مهم کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و همراه با گروه شاهد بود. جمعیت مورد مطالعه 30 بیمار (40 درصد مرد) مبتلا به دیابت نوع 2 بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15=N) و شاهد (15=N) قرار گرفتند. پرسشنامهی کیفیت زندگی وارن-شربورن (36SF-) به عنوان ابزار در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. 8 جلسه آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی برای گروه آزمایش انجام شد؛ در حالی که گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. هر دو گروه پرسشنامه (36SF-) را قبل و بعد از مداخله تکمیل نمودند.
یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد، برخی از مقیاسهای کیفیت زندگی افراد گروه آزمایش، به طور معنیداری در مرحلهی پس آزمون بهبود یافته بود. (0/05> p).
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، میتواند در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 موثر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |