مقدمه و هدف: دیابت، یکی از شایعترین بیماری­های مزمن متابولیک است. این بیماری با ایجاد بحران در زندگی منجر به افزایش استفاده از حمایت معنوی به عنوان یک مکانیسم مقابله­ای می­شود. سلامت معنوی یکی از مفاهیم اساسی پیرامون چگونگی رویارویی با مشکلات و تنش ناشی از این بیماری محسوب می­گردد. بر اساس مطالعات ابتلا به دیابت نوع دو اثر منفی بر کیفیت زندگی دارد. بر همین اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت معنوی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 100 بیمار مراجعه کننده به کلینیک دیابت زابل که شرایط ورود به مطالعه را داشتند انجام شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه سلامت معنوی ((SWB و کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) استفاده گردید. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده­های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و روش­های آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: بر اساس یافته­های به دست آمده، میانگین نمره کل سلامت معنوی نمونه­های پژوهش 26/10 ± 69/91 بود که نشان دهنده وضعیت مطلوب سلامت معنوی این افراد به شمار می­رفت. میانگین نمره کیفیت زندگی (65/43 ± 21/232) نیز نشان داد که نمونه­های مورد پژوهش از نظر کیفیت زندگی در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار دارند. همچنین مشخص شد که بین کیفیت زندگی و تمام خرده مقیاس­های آن با سلامت معنوی و خرده مقیاس­های آن ارتباط مثبت معنی­داری وجود دارد(P< 0/05).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر می­توان گفت، تدوین برنامه و رویکردهایی در جهت ارتقاء سلامت معنوی این بیماران در راستای ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی آن­ها مفید واقع می­شود.