مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان می­باشد که در نتیجه نقص در ترشح یا عملکرد انسولین ایجاد می­گردد. گاه بی­خوابی می­تواند از عوارض دیابت باشد و یا اینکه خود، عاملی برای ایجاد دیابت شود. از سویی دیگر اختلال در کیفیت خواب، خطر افزایش ابتلا به دیابت و افزایش مرگ و میر در این بیماران را به دنبال دارد. شایعترین روش غیر دارویی مقابله با بی­خوابی طب مکمل و از جمله روش­های آن طب فشاری است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی تأثیر طب فشاری بر کیفیت خواب بیماران دیابتی بود.

روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی تک گروهه از نوع قبل و بعد بود. 40 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت زابل که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت مبتنی بر هدف به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ توسط نمونه­ها پر و سپس مداخله به مدت 4 هفته انجام شد. پس از انجام مداخله مجدداً پرسشنامه کیفیت خواب تکمیل گردید. داده­های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: بر اساس یافته­ها میانگین نمره کیفیت خواب قبل از مداخله 3.92±8.19 و نشان دهنده سطح نامطلوب کیفیت خواب بود اما پس از مداخله این نمره به 2.15±4.17 کاهش یافت که بیانگر بهبود کیفیت خواب بیماران پس از مداخله می­باشد. نتایج بررسی کیفیت خواب، قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را در همه حیطه نشان داد (P>0/05).

نتیجه گیری: نتایج نشان داد طب فشاری در نقطه شن من می­تواند باعث بهبود کیفیت خواب در بیماران دیابتی گردد. لذا با توجه به شیوع و عوارض بی­خوابی در این بیماران، طب فشاری به عنوان مداخله­ غیر دارویی مدیریت اختلالات خواب در این بیماران توصیه می­گردد.