مقدمه و هدف: دیابت از مهم‌ترین معضلات حوزه سلامت می‌باشد که جنبه‌های روان‌شناختی آن کمتر موردتوجه پژوهشگران واقع‌شده است، یکی از این عوامل روان‌شناختی موثر، سبک های دفاعی می‌باشند، که نقش تعیین‌کننده ای در رفتارهای سلامت، اختلال­های روان­شناختی و طیف وسیعی از اختلال­های روان­تنی دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای سبک های دفاعی در بیماران دیابتی و غیر دیابتی بود.

مواد و روش ها: در چارچوب یک طرح علی/ مقایسه‌ای با استفاده از نمونه­گیری در دسترس 43 بیمار مبتلابه دیابت نوع ۲ از مراکز دیابت و کلینیک‌های تخصصی غدد استان تهران بر اساس ملاک‌های ورود انتخاب شدند، گروه غیر دیابتی نیز با همتاسازی در متغیرهای جمعیت شناختی انتخاب گردیدند، از پرسشنامه سبک‌های دفاعی و فرم اطلاعات جمعیت شناختی جهت گردآوری اطلاعات استفاده گردید. داده ها از طریق  تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) با استفاده از نرم افزار ۲۱-SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که بیماران دیابتی از سبک های دفاعی رشدنایافته دلیل‌تراشی، فرافکنی، انکار، تفرق، ناارزنده­سازی، گذار به عمل، جسمانی­سازی، خیال‌پردازی، لایه­سازی، جابه‌جایی، پرخاشگری منفعلانه، مجزاسازی و سبک دفاعی نوروتیک تشکل واکنشی بیشتر استفاده می­کنند. علاوه بر این، بیماران مبتلا به دیابت از سبک‌های دفاعی رشدیافته والاگرایی و شوخ‌طبعی کمتری بهره می­گیرند.

بحث و نتیجه گیری: مطالعه‌ حاضر نشان داد که بیماران دیابتی از سبک دفاعی رشدنایافته و نوروتیک به میزان بیشتر و از سبک دفاعی رشدیافته به میزان کمتری در مقایسه با افراد عادی استفاده می کنند، از نتایج پژوهش حاضر می توان در شناخت و طراحی بهتر برنامه های مداخله ای روانشناختی در این گروه از بیماران استفاده شود.