مقدمه و هدف: مراقبت از دیابت در سالمندان به علت مشکلات عدیده ای مانند بیماری‌های زمینه ای یا ناتوانی جسمی امری مشکل است. مهمترین مسائلی که در تأمین نیازهای جسمی و روانی سالمندان تأثیر بسزایی دارد، چگونگی مراقبت از آن ها است. حمایت اجتماعی برای افراد منابع روان شناختی و محسوسی را فراهم می کند تا بتوانند با شرایط استرس زای زندگی و مشکلات روزانه کنار بیایند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری دیابت انجام شد.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی، کلیه سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهرستان های خرمشهر و اهواز (73 سالمند زن) که دارای ملاک های ورود به مطالعه بودند، به روش سرشماری انتخاب و در مطالعه شرکت نمودند. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه ویژگی‌های دموگرافیک، پرسشنامه SF-36 و پرسشنامه استاندارد شده حمایت اجتماعی بیماری دیابت ( DDSQ- family ) بود. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش13 تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها : آزمون رگرسیون خطی بین حمایت اجتماعی با ابعاد کیفیت زندگی در بعد سلامت عمومی (008/0 =p ) و بعد روانی (001/0> P ) ارتباط معنی‌داری را نشان داد ولی در بعد جسمی و اجتماعی (49/0 =P ) ارتباط معنی‌داری را نشان نداد.

  بحث و نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی ساکنین سرای سالمندان به طور کلی نسبت به سالمندان جامعه از وضعیت نامطلوبتری برخوردار است.