Research code: 9065
Ethics code: IR.SSU.REC.1400.114
                    
                    
                     
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Pourmovahed Z,  Jafari Nedushan R,  Sheikhzade K,  Ardian N,  Nasirian M,  Malekpoor M A. Effect of an Educational Intervention on Family Stability in Women with Type II Diabetes Referred to Yazd Diabetes Research Center.  J Diabetes Nurs 2024; 12 (2) :2449-2460
URL: 
http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-623-fa.html   
                    
                    پورموحد زهرا،  جعفری ندوشن رویا،  شیخ زاده کیانا،  آردیان ناهید،  نصیریان منصوره،  ملک پور محمدعارف. تاثیر مداخله آموزشی بر تحکیم خانواده در زنان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد.  فصلنامه پرستاری دیابت. 1403; 12 (2) :2449-2460
URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-623-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد ، movahed446@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (1465 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
مقدمه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که برعملکرد فردی، اجتماعی و روانی افراد مبتلا تاثیر دارد. کاهش سازگاری زناشویی و ایجاد مشکل در تحکیم خانواده از عواقب دیابت به شمار می رود. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر تحکیم خانواده در زنان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد  بود.
 مواد و روش ها: این مطالعه یک مداخله ی آموزشی از نوع نیمه تجربی بوده که در سال 1400 بر روی 60  بیمار مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و سپس بطور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تحکیم خانواده برای جمع آوری داده ها استفاده شد. مداخله آموزشی به صورت مجازی طی هفت جلسه انجام شد. از نرم افزار SPSS نسخه 26 و سطح خطای 0/05 و با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوج،  آنالیز واریانس، کوواریانس و من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.
 یافته ها: پس از مداخله میانگین نمره ی تحکیم خانواده در گروه آزمون به طور قابل ملاحظه ای نسبت به گروه کنترل کاهش یافت و تفاوت بین دو گروه از این لحاظ معنی دار گردید. لازم به ذکر است که نمره ی پایین تر نشانه ی تحکیم خانواده ی بهتر است.  نتیجه ی آزمون تی زوج برای مقایسه ی قبل و بعد از مداخله بیانگر تاثیر آموزش در گروه مداخله بود.
نتیجه گیری: مداخله آموزشی بر تحکیم خانواده در در زنان مبتلا به دیابت نوع دو شهر یزد مؤثر بود. پیشنهاد می شود در مطالعات آینده به بررسی و برنامه ریزی برای ارتقای تحکیم خانواده در بیماران مبتلا به سایر بیماری های مزمن پرداخته شود. همچنین شایسته است به بهبود بعد عاطفی  بیشتر توجه گردد. 
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
آموزش پرستاری دیابتی  دریافت: 1403/1/5 | پذیرش: 1403/4/10 | انتشار: 1403/1/10