دانشگاه علوم پزشکی کاشان ، afshar_m_1344@yahoo.com
چکیده: (3054 مشاهده)
مقدمه و هدف: دیابت یک سندرم متابولیک مزمن و شایع تریناختلال آندوکرین است که مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد می نماید. لذا این مطالعه به بررسی تأثیر بحث گروهی بر کیفیت زندگی و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی تیپ 2 پرداختند. موادوروشها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی مبتلایان به دیابت تیپ 2 مراجعه کننده بهمرکز دیابت گلابچیکاشان انجام گرفت. برای انجام مطالعه پس از اخذ رضایت کتبی از بیماران دیابتی، نمونه ها بطور تصادفی در دو گروه کنترل و شاهد قرار گرفتند و از آنان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله گرفته شد و همچنین پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل نمودند، کلیه مشارکت کنندگان در قالب هشت گروه در 4 جلسه بحث گروهی که توسط کارشناس دیابت هدایت می شد آموزش های لازم را فراگرفته و مدت چهار ماه آموزش هارا به کار گرفتند. پس از آن مجدداً قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله و پرسشنامه کیفیت زندگی تکمیل و مقایسه قبل و بعد با آزمون آماری تی زوجی انجام شد. یافتهها: نتایج نشان دادند 120 بیمار شرکت کننده با میانگین سنی 10/80± 54/75سال و میانگین ابتلای به دیابت 1/80 ± 3/10 سال بودند،که اختلاف آماری معنی دار بین کیفیت زندگی در قبل و پس از آموزش بحث گروهی و همچنین بین هموگلوبین گلیکوزیله قبل از آموزش 1/35±8/45 وپس از آموزش 0/89 ±6/98 وجودداشت. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد تدوین برنامه آموزشی به روش بحث گروهی می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی و کنترل متابولیک بیماران دیابتی تیپ 2 می شود.
Afshar M, Khorasani L. The Effect of Group Discussion on The Quality of Life and HbA1C in Patients with Type II Diabetes. J Diabetes Nurs 2018; 6 (3) :508-516 URL: http://jdn.zbmu.ac.ir/article-1-317-fa.html
افشار محمد، خراسانی لیلا. بررسی تاثیر بحث گروهی بر کیفیت زندگی و تغییرات هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی تیپ 2. فصلنامه پرستاری دیابت. 1397; 6 (3) :508-516