مقدمه و هدف: دیابت شایع‌ترین بیماری متابولیکی است و عوارض خطرناکی از جمله کوری، قطع اندام، نارسایی کلیه و بیماری‌های قلبی عروقی را برجای می­گذارد. دیابت بارداری برای اولین بار در طی دوران بارداری به صورت اختلال تحمل گلوکز تشخیص داده می‌شود. از طرفی بین دیابت و خودکارآمدی یک ارتباط متقابل وجود دارد. یکی از الگوهای مهم که بر توانایی‌های افراد و نیاز‌های آن‌ها برای مراقبت از خود استوار است الگوی خود مراقبتی اورم است. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه آموزش خود مراقبتی بر اساس الگوی خود مراقبتی اورم بر خودکارآمدی زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد بود که روی 42 بیمار مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس خودکارآمدی دیابت (CIDS) بود که در دو نوبت قبل و بعد از مداخله تکمیل و با هم مقایسه شدند. داده‌های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: قبل از انجام مداخله میانگین نمره خودکارآمدی برابر با 27/5±66/52 بود اما پس از انجام مداخله میانگین این نمره به 13/9±21/77 رسید که می­توان گفت نمونه ­ها بعد از شرکت در جلسات آموزشی سطح بالایی از خودکارآمدی را تجربه کردند. مقایسه میانگین نمره خودکارآمدی نیز، قبل و پس از مداخله آموزشی از نظر آماری تفاوت معنی­داری را نشان داد (P=0.01).

بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد استفاده از آموزش مراقبت از خود با استفاده از "الگوی خود‌مراقبتی اورم" به بیماران مبتلا به دیابت بارداری باعث افزایش میانگین عملکرد تمامی ابعاد خودکارآمدی در این افراد می­شود. که با توجه به آن اگر اجرای برنامه خود‌مراقبتی بر اساس نیازهای خود‌مراقبتی بیماران تداوم یابد و متناسب با سطح درک آن­ها طراحی شود می‌تواند موجب دستیابی به نتایج مثبت درعملکردهای سلامت این افراد گردد و به ارتقاء سلامتی آن­ها کمک نماید.