مقدمه و هدف: بیماری دیابت شایعترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسم در انسان­هاست. این بیماری خطر ابتلا به بیماری­های قلبی عروقی، نفروپاتی، فشارخون، عوارض چشمی و اختلالات روانی از جمله اضطراب را افزایش می دهد. اضطراب می تواند زیان قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد بگذارد. یکی از راه­های غیر دارویی کاهش اضطراب استفاده از طب فشاری است. این روش برای رفع اضطراب و علائم فیزیولوژیکی متعاقب آن مورد استفاده قرار می­گیرد.بر همین اساس این مطالعه با هدف تعیین تأثیر طب فشاری بر اضطراب و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی انجام شد. 

مواد و روش­ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی تک گروهه از نوع قبل و بعد بود. 40 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت زابل که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه­های اضطراب اشپیل برگر و کیفیت زندگی  SF-36توسط نمونه­ها پر و سپس مداخله به مدت 4 هفته انجام شد. پس از انجام مداخله مجدداً پرسشنامه­ها تکمیل گردید. داده­های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: بر اساس یافته­ها میانگین نمره اضطراب قبل از مداخله 17/82± 111/21بود اما پس از مداخله این نمره به
 9/13 ± 78/91کاهش یافت نتایج بررسی اضطراب، قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را در همه حیطه ها نشان داد (P<0/05). همچنین نتایج نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله 12/91± 54/26 بود اما پس از مداخله این نمره به14/72 ± 69/75 افزایش یافت. نتایج بررسی کیفیت زندگی نیز، قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را در همه حیطه ها نشان داد (P<0/05).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و تاثیر مثبت طب فشاری بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت، پیشنهاد می گردد آموزش های لازم به پرسنل درمانی از جمله پرستاران در مورد انجام طب فشاری و تأثیر آن انجام گیرد.