مقدمه و هدف: یکی از بزرگترین چالش هایی که بیماران دیابتی با آن مواجه هستند، یادگیری نحوه ی زندگی با دیابت و کنترل قند خون روزانه می باشد، از این رو آموزش بیمار جهت توانمندسازی وی در خود مراقبتی و کنترل مطلوب قند خون و در نهایت ارتقاء سطح کیفیت زندگی، به عنوان یکی از شاخص های مهم سلامتی و بخش های مهم درمان دیابت به شمار
می رود. این مطالعه با هدف بررسی تآثیر آموزش به شیوه ی جیگ ساو بر پیروی دارویی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.

مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع نیمه تجربی بود که در سال 1394 اجرا شده است. جامعه ی پژوهش شامل بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان زابل بود که از میان این افراد، 35 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا دو پرسشنامه شرح حال و پیروی دارویی 8 سوالی (MMAS) تکمیل و نمونه ی آزمایش HbA1C گرفته شد بیماران به  7 گروه 5 نفره تقسیم شدند و سپس مداخله ی آموزشی به شیوه جیگ ساو در طی سه جلسه با فاصله ی یک هفته اجرا شد و پس از سه ماه مجدداً پرسشنامه پیروی دارویی تکمیل و نمونه HbA1C گرفته شد نتایج با استفاده از نرم افزار Spss16  تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد میانگین سنی افراد شرکت کننده86/8±48/55 و میانگین مدت ابتلا افراد به دیابت 3/5±54/11بود؛ همچنین میانگین نمره پیرویی دارویی قبل و بعد از مداخله آموزشی به شیوه جیگ ساو افزایش معنی داری داشته است (0/001›p). همچنین میانگین نمره HbA1C قبل و بعد از مداخله کاهش معنی داری را نشان داد (0/001›p).

بحث و نتیجه گیری:  با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان از روش آموزش گروهی به شیوه ی جیگ ساو که یک روش گروهی فعال است در برنامه های آموزش به بیمار استفاده نمود.