مقدمه و هدف: بیماری دیابت از جمله بیماری��هایی است که سهم عمده درمان و کنترل آن به عهده بیماران است. لذا ارزیابی میزان پیروی در بیماران دیابتی حائز اهمیت می�باشد. تعیین عوامل مؤثر در پیروی بیماران دیابتی از رژیم درمانی، قدم اول در طراحی مداخلات درمانی می�باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه برخی عوامل فردی و اجتماعی با پیروی از رژیم درمانی در بیماران دیابتیک تیپ دو مراجعه کننده به مرکز دیابت تأمین اجتماعی اصفهان انجام گردید.

مواد و روش&zwnjها: این مطالعه بصورت کمی و از نوع همبستگی انجام گردید . تعداد 106 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت تأمین اجتماعی اصفهان که دیابت آنها اثبات شده، سن بالای 40 سال داشته و بدون نقص عضو ناشی از دیابت بوده و به طور مداوم تحت مشاوره تغذیه�ای قرار داشته�اند، به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته، جمع آوری شد. داده�ها با استفاده از نرم افزار SPSS با روش��های آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته&zwnjها: نتایج نشان داد همبستگی مثبت و معناداری بین پیروی از رژیم درمانی با سطح تحصیلات، میزان مراجعه به مرکز درمانی، نگرش و عقاید، میزان آگاهی، عوامل اجتماعی و حمایت خانوادگی بیماران دیابتیک تیپ دو وجود دارد. در حالی که بین پیروی از رژیم درمانی با درآمد و مدت زمان تشخیص بیماری همبستگی منفی و معناداری مشاهده شد. همچنین بین پیروی از رژیم درمانی با سن، وضعیت تأهل، وضعیت مسکن، سابقه مصرف گیاهان دارویی و مدت زمان صرف شده برای رسیدن از خانه به مرکز درمانی همبستگی معناداری وجود نداشته است.

بحث و نتیجه&zwnjگیری: برخی از عوامل فردی و اجتماعی می توانند در میزان پیروی از رژیم درمانی تأثیرگذار باشند.