مقدمه و هدف: سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو تحت تاثیر متغیرهای زیادی است که از مهمترین آنها می توان به ویژگی های شخصیتی و گرایش های مذهبی اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و گرایش های مذهبی با سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو به منظور ارائه راهکارهای مراقبت و پرستاری انجام شد.

مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهر قرچک در سال ۱۳۹۴ بودند. از میان آنان ۱۲۰ بیمار با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی (PCQ)، گرایش های مذهبی (RAQ) و سلامت روانی (GHQ) را تکمیل کردند. داده ها با با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری با مدل گام به گام و با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۹ تحلیل شدند.

یافته ها: یافته ها نشان داد روان نژندی و گرایش مذهبی بیرونی با سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو رابطه منفی و معنادار و برون گرایی، سازگاری، وظیفه شناسی و گرایش مذهبی درونی با سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو رابطه مثبت و معنادار داشتند. در یک مدل پیش بین متغیرهای وظیفه شناسی، برون گرایی و گرایش مذهبی درونی توانستند ۱/۲۸ درصد از تغییرات سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو را پیش بینی کنند (۰۱/۰P≤).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای بهبود سلامت روانی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع دو طراحی کنند.

مقدمه و هدف: دیابت بارداری یکی از شایع ترین بیماری های دوران بارداری است که برای نخستین بار در دوران بارداری شروع و یا تشخیص داده می شود. با توجه به اهمیت تشخیص سریع و درمان به موقع این بیماری، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش های معنوی بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری به منظور ارزیابی پرستاری و مراقبت نوین انجام شد.

مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر پاکدشت در سال ۱۳۹۴ بودند. از میان آنان ۳۰ بیمار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (هر گروه ۱۵ نفر) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۸۰ دقیقه ای آموزش های معنوی دید. گروه ها پرسشنامه های اضطراب کتل و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با با روش کوواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۹ تحلیل شدند.

یافته ها: یافته ها نشان داد بین گروه آموزش های معنوی و گروه کنترل در متغیرهای اضطراب و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش های معنوی به طور معناداری باعث کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری شد (۰۱/۰P≤).

بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت توجه به مداخلات معنوی در کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی است. لذا با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود درمانگران، مشاوران و روانشناسان بالینی از روش آموزش های معنوی برای کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی استفاده کنند.