دوره 13، شماره 1 - ( 12-1403 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 2598-2580 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.ATU.REC.1402.081
Ethics code: IR.ATU.REC.1402.081
دانشکده علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی ، afezi.zohreh@atu.ac.ir
چکیده: (1193 مشاهده)
مقدمه و هدف: دیابت بارداری شایع ترین عارضه پزشکی در دوران بارداری است که نیاز به خودمراقبتی دارد.علی رغم اهمیت پیروی از رفتارهای خودمراقبتی درکاهش خطرات عوارض این بیماری بر مادر وجنین ، زنان مبتلا به دیابت بارداری پرچالش ترین گروه در پیروی ازخودمراقبتی هستند. از این رو، جهت کنترل این بیماری وکاهش خطر عوارض آن برمادر وجنین، پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بردو رویکرد چرخ تغییر رفتار وتلنگر بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی زنان باردار مبتلا به دیابت صورت گرفت.
مواد و روش ها: این پژوهش بصورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون وپیگیری با گروه کنترل در شهر مشهد انجام شد. تعداد 38 نفر از زنان باردار مبتلا به دیابت واجد شرایط از بین کلیه زنان باردارمبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاههای زنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد درسال 1402بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب وبه صورت تصادفی در 2گروه 19نفره شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه خودمراقبتی دیابت بود. گروه آزمایشی برنامه آموزشی مبتنی بردو رویکرد چرخ تغییر رفتار و تلنگر را بصورت جلسات گروهی (6جلسه 120دقیقه ای) و اپلیکیشن و پیامک تلفن همراه دریافت کرد. جهت تجزیه وتحلیل داده هااز نرم افزارspss نسخه 27 وآزمون های آماری واریانس آمیخته وبونفرونی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثرگروه واثرزمان بررفتارهای خودمراقبتی معناداربود. اثرمتقابل زمان وگروه نیز برمیانگین نمرات خودمراقبتی درسه زمان، بین گروههای آزمایش وکنترل معناداربود وباعث بهبود رفتارهای خودمراقبتی گروه آزمایش شد. همچنین میانگین نمرات رفتارهای خودمراقبتی درگروه آزمایش درمراحل پس آزمون وپیگیری به طورمعناداری کمترازپیش آزمون بود. اما تفاوت معناداری بین دومرحله پس آزمون وپیگیری مشاهده نشد. که نشان دهنده ماندگاری اثربخشی برنامه آموزشی درمرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: براساس یافته ها، برنامه آموزشی مبتنی بردورویکرد چرخ تغییررفتاروتلنگرهمراه با درمان های رایج دیابت بارداری می تواند رفتارهای خودمراقبتی زنان باردار مبتلا به دیابت را بهبود دهد .
مواد و روش ها: این پژوهش بصورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون وپیگیری با گروه کنترل در شهر مشهد انجام شد. تعداد 38 نفر از زنان باردار مبتلا به دیابت واجد شرایط از بین کلیه زنان باردارمبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاههای زنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد درسال 1402بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب وبه صورت تصادفی در 2گروه 19نفره شامل یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه خودمراقبتی دیابت بود. گروه آزمایشی برنامه آموزشی مبتنی بردو رویکرد چرخ تغییر رفتار و تلنگر را بصورت جلسات گروهی (6جلسه 120دقیقه ای) و اپلیکیشن و پیامک تلفن همراه دریافت کرد. جهت تجزیه وتحلیل داده هااز نرم افزارspss نسخه 27 وآزمون های آماری واریانس آمیخته وبونفرونی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثرگروه واثرزمان بررفتارهای خودمراقبتی معناداربود. اثرمتقابل زمان وگروه نیز برمیانگین نمرات خودمراقبتی درسه زمان، بین گروههای آزمایش وکنترل معناداربود وباعث بهبود رفتارهای خودمراقبتی گروه آزمایش شد. همچنین میانگین نمرات رفتارهای خودمراقبتی درگروه آزمایش درمراحل پس آزمون وپیگیری به طورمعناداری کمترازپیش آزمون بود. اما تفاوت معناداری بین دومرحله پس آزمون وپیگیری مشاهده نشد. که نشان دهنده ماندگاری اثربخشی برنامه آموزشی درمرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: براساس یافته ها، برنامه آموزشی مبتنی بردورویکرد چرخ تغییررفتاروتلنگرهمراه با درمان های رایج دیابت بارداری می تواند رفتارهای خودمراقبتی زنان باردار مبتلا به دیابت را بهبود دهد .
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |