:: دوره 7، شماره 3 - ( 7-1398 ) ::
جلد 7 شماره 3 صفحات 829-820 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر مصاحبه انگیزشی انفرادی مبتنی بر خود مراقبتی بر تبعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع2
سید سجاد صفری ، مژگان رهنما ، عبدالغنی عبدالهی محمد ، مهین نادری فر
دانشگاه علوم پزشکی زابل ، rahnama2030@gmail.com
چکیده:   (3859 مشاهده)
مقدمه: تبعیت بیماران دیابتی نوع دو از رفتارهای خودمراقبتی نقش با اهمیتی در پیشگیری از این عوارض بیماری دارد و مصاحبه انگیزشی بعنوان یک مداخله جهت تغییر رفتارهای بهداشتی مطرح است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مصاحبه ی انگیزشی انفرادی مبتنی بر خود مراقبتی بر تبعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع2 بستری در بیمارستان نبی اکرم زاهدان در سال 1397 انجام شد.
روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 40 بیمار مبتلا به دیابت انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله 20 نفر و کنترل 20 نفر تقسیم بندی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه تبعیت از درمان بیماران مبتلا به بیماری های مزمن بود. گروه مداخله 4 جلسه آموزش مصاحبه ی انگیزشی مبتنی بر خود مراقبتی را بصورت انفرادی و گروه کنترل طی 4 جلسه همان محتوای آموزشی را به شیوه معمول چهره به چهره بدون کاربرد اصول مصاحبه انگیزشی دریافت کردند. 8 هفته بعد از پایان مداخله، تبعیت در هر دو گروه سنجیده شد. داده ها به کمک آزمون آماری شاپیروویلک، تی مستقل و تحلیل کوواریانس و توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بعد از مداخله، میانگین نمره ی تبعیت بیماران مبتلا به دیابت در گروه مداخله 150/57 به طور معناداری بیش از میانگین نمره بیماران گروه کنترل 141/27بود. (P<.001)
نتیجه گیری: آموزش مصاحبه ی انگیزشی مبتنی بر خود مراقبتی احتمالا تاثیر مثبتی بر تبعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارد. لذا استفاده از اصول مصاحبه ی انگیزشی در آموزش به این بیماران توسط پرستاران توصیه می شود.
واژه‌های کلیدی: مصاحبه انگیزشی، خودمراقبتی، تبعیت، دیابت نوع2
متن کامل [PDF 425 kb]   (1573 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پرستاری دیابتی
دریافت: 1398/7/23 | پذیرش: 1398/9/12 | انتشار: 1398/9/12


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 3 - ( 7-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها