مقدمه و هدف: یکی از مشکلات اصلی بیماران مبتلا به دیابت نوع یک استرس است. استرس آنان تحت تاثیر متغیرهای زیادی است که از مهمترین آنها می توان به سبک های دفاعی و جهت گیری مذهبی اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک های دفاعی و جهت گیری مذهبی با استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد.

مواد و روش&zwnjها: این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه بیماران مبتلا به دیابت نوع یک مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهر قرچک در سال 1394 بودند. در مجموع 110 بیمار با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ)، پرسشنامه جهت گیری مذهبی (RQ) و پرسشنامه استرس ادراک شده (PSQ) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.

یافته&zwnjها: یافته ها نشان داد که بین سبک دفاعی رشد یافته و جهت گیری مذهبی درونی با استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع یک رابطه منفی و معنادار و بین سبک های دفاعی رشد نایافته و روان آزرده و جهت گیری مذهبی بیرونی با استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع یک رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. در یک مدل پیش بین سبک دفاعی رشد یافته، سبک دفاعی روان آزرده و جهتت گیری مذهبی درونی توانستند 81/43 درصد از تغییرات استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع یک را پیش بینی کنند (01/0P&le).

بحث و نتیجه&zwnjگیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود درمانگران، مشاوران و روانشناسان بالینی به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع یک طراحی کنند.