محمدرضا فیروزکوهی، گونا قادری، آرمان حسین زاده، حلیمه عالی، دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه و هدف: یکی از شایعترین بیماریهای مزمن، بیماری دیابت میباشد. همچنین، مطالعات نشان دادهاند که بروز عوارض در این بیماران شایع است و مشکلات متعدد روان‌شناختی، ارتباطات فردی، خانوادگی و اجتماعی از عوارض دیابت هستند. این پژوهش پیشبینی علائم روان‌شناختی در مبتلایان به دیابت نوع دوم براساس احساس کارآمدی، کیفیت زندگی و شفقتورزی به خود انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان و مردان مبتلا به بیماری دیابت نوع دوم مراجعهکننده به مرکز تخصصی دیابت بیمارستان طالقانی شهرکرمانشاه در سال ۱۴۰۱ بود، که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۱۵۰ نفر از بین آنان انتخاب شد. گردآوری دادهها با پرسشنامه باور خودکارآمدی، پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه شفقت به خود و فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس انجام شد. تحلیل دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه ورود همزمان انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمره شفقت به خود با سلامت روان‌شناختی در مبتلایان به دیابت نوع دوم همبستگی منفی و معناداری وجود داشته است (۴۷/۰-=r و ۰۵/۰>P). این رابطه بین احساس خودکارآمدی (۰/۶۷-=r و ۰/۰۵>P) و کیفیت زندگی (۰/۶۱-=r و ۰/۰۵>P) به ترتیب با سلامت روان‌شناختی در مبتلایان به بیماری دیابت نوع دوم معنادار بود. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که ۳۴ درصد واریانس نمره علائم روان‌شناختی بیمارانی دیابتی براساس متغیرهای پیشبین قابل تبیین بوده است.
نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که بین نمره شفقت به خود با علائم روان شناختی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم رابطه منفی و معناداری وجود دارد به این صورت که با افزایش میانگین نمره شفقت به خود، نمره افسردگی، اضطراب و استرس کاهش می یابد
