ساناز نهبندانی، فاطمه ناهیدی، نورالسادات کریمان، ملیحه نصیری، دوره ۵، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: اندوه پس از زایمان شایع ترین اختلال خلقی در دوره پس از زایمان است. مشکلات طبی در بارداری ممکن است شخص را مستعد ابتلا به اندوه پس از زایمان کند. شناسایی عوامل خطر، به کشف زنان در معرض خطر کمک می کند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط دیابت بارداری با اندوه پس از زایمان در مراجعه کنندگان به درمانگاه های بهداشت شهرستان زابل در سال ۱۳۹۴انجام شد.
روش پژوهش: این مطالعه تحلیلی آینده نگر بر روی ۱۰۵ زن باردار با تشخیص قطعی دیابت و ۱۵۷ زن باردار سالم انجام شد. اطلاعات مربوط به پژوهش با استفاده از فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه رضایت ازدواج اینریچ، حمایت اجتماعی وین فیلد و تایگمن و افسردگی پس از زایمان ادین برگ جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSSنسخه ۲۱ و آزمون های کای دو، تی تست، من ویتنی و میزان خطر نسبی انجام شد. میزان p کمتر از ۰/۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: آزمون آماری کای دو ارتباط معنی داری بین دیابت بارداری با اندوه پس از زایمان را نشان داد (P=۰/۰۰۱). نتایج پژوهش نشان داد زنان مبتلا به دیابت بارداری ۱/۸۸ برابر نسبت به زنان غیر مبتلا در معرض ابتلا به اندوه پس از زایمان بودند.
نتیجه گیری: دیابت بارداری میتواند به عنوان یک عامل خطر احتمالی در بروز اندوه پس از زایمان باشد، بنابراین توصیه می شود با تدابیر پیشگیرانه و درمان به موقع این بیماری، میزان اندوه پس از زایمان را کاهش داد.
فرهاد نادریان فر، فاطمه کدخدایی، علی منصوری، خدیجه رضایی کیخایی، ساناز نهبندانی، دوره ۷، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت قندی یک بیماری مزمن سیستمیک است که در آن متابولیسم کربوهیدرات ها، پروتئینها و چربی ها به علت کمبود کامل یا جزئی هورمون انسولین دچار اختلال می شود. یکی از عمده مشکلات بیماران دیابتی اختلال عملکرد جنسی می باشد که احتمالا از طریق آموزش بتوان گامی موثر در جهت رفع و سازگاری با آن برداشت. یکی از روش های آموزشی آموزش از راه دور می باشد که تأثیرات مثبت و درخور توجهی بر فراگیران دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش از راه دور بر عملکرد جنسی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بود و جامعه مورد مطالعه آن را کلیه بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان زابل تشکیل می دادند. در این مطالعه ۶۰ بیمار دیابتی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل دو قسمت بود: پرسشنامه ویژگی های فردی و پرسشنامه استاندارد عملکرد جنسی زنان روزن. ابتدا پژوهشگر با مراجعه به محیط پژوهش و توزیع پرسشنامه ها بین نمونه ها اقدام به جمعآوری اطلاعات نمود. سپس در گروه مداخله به هر یک از افراد یک بسته آموزشی داده شد. پس از آن ها ۴ هفته فرصت داده شد تا آموزش های تدریس شده در بسته آموزشی را تمرین کنند. در گروه کنترل فقط مراقبت های روتین صورت پذیرفت. پس از گذشت یک ماه، مجددا پرسشنامه عملکرد جنسی توسط بیماران تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۲ انجام گرفت. یافته ها:مقایسه پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که در گروه مداخله، میانگین نمره کلی عملکرد جنسی از ۱۹/۳۶ (۳/۲۱) به ۲۰/۹۲ (۲/۸۸) افزایش یافت که این اختلاف میانگین به لحاظ آماری معنا دار بود (P=۰/۰۰۲). حال آنکه در گروه کنترل میانگین نمره کلی عملکرد جنسی قبل و بعد به ترتیب ۱۸/۱۱ (۲/۷۲) و ۱۸/۳۴ (۲/۵۵) بود که نشان دهنده عدم افزایش معنا دار عملکرد جنسی در این گروه می باشد (P=۰/۲۶). بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات عمکلرد جنسی و بر اساس یافته های مطالعه حاضر شاید بتوان از روش آموزش از راه دور به عنوان یک روش موثر در بهبود عملکرد جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو استفاده کرد.
فاطمه ارم، مریم کوچک زایی، ساناز نهبندانی، دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: ماه اول پس از زایمان بحرانی ترین زمان برای مادران بوده و با افزایش تنیدگی های پس از زایمان از جمله استرس ، عدم پذیرش نقش مادری و تغییرات بدنی منفی و فقدان حمایت اجتماعی همراه است. مشکلات طبی از جمله دیابت بارداری ممکن است منجر به تنیدگی های پس از زایمان شود .مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط دیابت بارداری با تنیدگی های پس از زایمان در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی درمانی زابل انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی _ تحلیلی در سال ۹۹-۱۳۹۸ بر روی ۵۰ زن باردار با تشخیص قطعی دیابت و ۵۰ زن باردار سالم مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان زابل انجام شد.استرس پس از زایمان در دوگروه با هم مقایسه شد اطلاعات مربوط به پژوهش با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه جمعیت شناختی مامایی و پرسشنامه تنیدگی های پس از زایمان هیونگ که شامل سه حیطه تکالیف و مسئولیت های مادری ، مشکلات اجتماعی و بین فردی و تغییرات بدنی منفی است جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارآماری spss (نسخه ۲۱) و آزمون آماری تی تست انجام شد . میزانp کمتر۰/۰۵ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: متغیرهای آمار نگاری و مامایی بین دو گروه مشابه بود. میانگین نمره استرس های پس از زایمان مرتبط با دستیابی به نقش مادری در گروه دیابت بارداری وکنترل به ترتیب ۱۵/۴۶ ± ۱۱۰/۶۴ و ۱۱/۱۱ ± ۵۷/۷۶، میانگین نمره استرس های پس از زایمان مرتبط با تغییرات بدنی منفی در گروه دیابت بارداری و کنترل به ترتیب ۶/۵۰ ± ۴۷/۰۵ و ۶/۷۰ ± ۲۶/۳۲ میانگین نمره استرس های پس از زایمان مرتبط با فقدان حمایت های اجتماعی در زنان گروه دیابت بارداری و کنترل به ترتیب ۸/۱۷ ± ۵۷/۷۹ و ۴/۶۷ ± ۳۲/۲۸ بود.
آزمون آماری تی مستقل نشان داد که میانگین نمره استرس های پس از زایمان مرتبط با دستیابی به نقش مادری ،تغییرات بدنی منفی و فقدان حمایت های اجتماعی در دو گروه دیابت بارداری و کنترل تفاوت معناداری داشتند (P=۰/۰۰۰۱). نتیجه گیری: دیابت بارداری می تواند یک عامل خطر احتمالی در بروز استرس و تنیدگی های پس از زایمان باشد وزنان در گروه دیابت بارداری، استرس درک شده، بیشتری را تجربه میکنند.
لذا در زنان باردار دیابتی علاوه بر کنترل قند خون باید به وضعیت روحی و روانی و عاطفی آنان و وجود علائم استرس و تنیدگی پس اززایمان در این بیماران توجه بیشتری شود تا از عوارض آن پیشگیری گردد.
