حسین شهدادی، رضا محمدپورهدکی، مژگان رهنما، میترا دیندار، حدیث مستعلی زاده، دوره ۳، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت بارداری شایع�ترین اختلال طبی در دوران بارداری است که منجر به بروز عوارض متعدد مادری و نوزادی می�گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی BMIو متغییرهای جمعیت شناختی در زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری� انجام شد.
مواد و روش&zwnjها: در این مطالعه مقطعی ۳۶۳ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل �که در حین مراجعه سن حاملگی بین ۲۴ تا ۲۸ هفته داشتند و سابقه ابتلا به دیابت قبل از بارداری، ختم حاملگی قبل از ۲۴ هفتگی، مصرف داروهایی که بر متابولیسم گلوکز اثر دارند مانند استروئیدها و ابتلا به بیماری�های مزمن کبدی، اختلالات غددی و بافت همبندی نداشتند را وارد مطالعه نمودیم. اطلاعات لازم بر اساس اهداف تحقیق با استفاده از پرسشنامه خودساخته جمع آوری شد.
یافته&zwnjها: از کل افراد مورد مطالعه ۱۷ نفر(۷/۴ %) مبتلا به دیابت بارداری بودند. از بین عوامل خطر مورد بررسی سن مادر، نمایه توده بدنی با خطر ابتلا به دیابت بارداری ارتباط معنی دار داشت(p<۰/۰۵).� بین شغل، سطح تحصیلات با دیابت بارداری از نظر آماری رابطه ی معنی داری وجود نداشت.
بحث و نتیجه&zwnjگیری: سن و �BMIبالا و پایین مادر می تواند در بروز برخی از عوارض بارداری نقش داشته باشد، لذا حاملگی در زنان �با سن بالا و همچنین با وزن غیر طبیعی باید به عنوان یک حاملگی پرخطر درنظر گرفته شود تا بتوان با مراقبت های خاص از بروز این عوارض پیشگیری نمود.
حسین شهدادی، مژگان رهنما، احمد ابسالان، لیلا فهیم زاده، رضا محمدپورهدکی، خدیجه مقدم، عصمت بندانی، دوره ۴، شماره ۱ - ( زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت بارداری شایع ترین اختلال متابولیک در طی بارداری است که به هر میزان از عدم تحمل گلوکز که طی بارداری ایجاد شود یا برای اولین بار تشخیص داده شود اطلاق می شود. با توجه به اهمیت غربالگری و درمان دیابت بارداری در جلوگیری از عوارض مادری و جنینی این مطالعه با هدف بررسی دیابت حاملگی در زنان باردار شهر زابل در سال۱۳۹۴ انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ۳۶۳ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل که در حین مراجعه سن حاملگی بین ۲۴ تا ۲۸ هفته داشتند و سابقه ابتلاء به دیابت قبل از بارداری، ختم حاملگی قبل از ۲۴ هفتگی، مصرف داروهایی که بر متابولیسم گلوکز اثر دارند مانند استروئیدها و ابتلاء به بیماریهای مزمن کبدی، اختلالات غددی و بافت همبندی نداشتند؛ وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامهایی که پژوهشگر ساخته جمع آوری شد. سپس برای زنان باردار بدون سابقه دیابت در هفته۲۴-۲۳ بارداری، تست تحمل گلوکز ۷۵ گرمی با اندازه گیری قند خون قبل از مصرف و یک و دو ساعت بعد مصرف گلوکز انجام شد و بیمارانی که یکی از معیارهای زیر را داشتند به عنوان دیابت بارداری در نظر گرفته شدند: قند ناشتا ≥mg/dl ۹۲، mg/dl۱۸۰ ≤ قند یک ساعته و mg/dl۱۵۳ ≤ قند دو ساعته.
یافته‌ها: از ۳۶۳ زن باردار ۱۷ نفر(۷/۴ درصد) مبتلا به دیابت بارداری بودند. از بین عوامل خطر مورد بررسی سن مادر، نمایه توده بدنی با افزایش خطر ابتلا به دیابت بارداری ارتباط معنی دار داشتند(۰۵/۰>P). اما بین شغل، سطح تحصیلات و سابقه فشار خون ارتباط آماری معناداری وجود نداشت.
بحث و نتیجه‌گیری: شیوع دیابت حاملگی در شهر زابل در حد متوسطی بوده و به نظر میرسد غربالگری انتخابی بر اساس عوامل خطر ساز در این جامعه روش ارجحی است.
سید سجاد صفری، مژگان رهنما، عبدالغنی عبدالهی محمد، مهین نادری فر، دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: تبعیت بیماران دیابتی نوع دو از رفتارهای خودمراقبتی نقش با اهمیتی در پیشگیری از این عوارض بیماری دارد و مصاحبه انگیزشی بعنوان یک مداخله جهت تغییر رفتارهای بهداشتی مطرح است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مصاحبه ی انگیزشی انفرادی مبتنی بر خود مراقبتی بر تبعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع۲ بستری در بیمارستان نبی اکرم زاهدان در سال ۱۳۹۷ انجام شد. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله ۲۰ نفر و کنترل ۲۰ نفر تقسیم بندی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه تبعیت از درمان بیماران مبتلا به بیماری های مزمن بود. گروه مداخله ۴ جلسه آموزش مصاحبه ی انگیزشی مبتنی بر خود مراقبتی را بصورت انفرادی و گروه کنترل طی ۴ جلسه همان محتوای آموزشی را به شیوه معمول چهره به چهره بدون کاربرد اصول مصاحبه انگیزشی دریافت کردند. ۸ هفته بعد از پایان مداخله، تبعیت در هر دو گروه سنجیده شد. داده ها به کمک آزمون آماری شاپیروویلک، تی مستقل و تحلیل کوواریانس و توسط نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بعد از مداخله، میانگین نمره ی تبعیت بیماران مبتلا به دیابت در گروه مداخله ۱۵۰/۵۷ به طور معناداری بیش از میانگین نمره بیماران گروه کنترل ۱۴۱/۲۷بود. (P<,۰۰۱) نتیجه گیری: آموزش مصاحبه ی انگیزشی مبتنی بر خود مراقبتی احتمالا تاثیر مثبتی بر تبعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارد. لذا استفاده از اصول مصاحبه ی انگیزشی در آموزش به این بیماران توسط پرستاران توصیه می شود.
ابوالفضل راهبر، محمدرضا فیروزکوهی، مژگان رهنما، عبدالغنی عبدالهی محمد، دوره ۹، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه و هدف: بیماران دیابتی نوع ۲ مشکلات متعدد جسمی و روانی مثل استرس، اضطراب، افسردگی و اختلالات کیفیت خواب را تجربه می کنند که نیازمند اقدامات لازم است. تاکنون مطالعات اندکی اثربخشی آوای طبیعت بر اختلالات خلقی و خواب بیماران را سنجیده است، لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آوای طبیعت بر استرس، اضطراب، افسردگی و کیفیت خواب بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ در دو گروه مداخله و شاهد مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اضطراب، استرس، و افسردگی ((DASS-۲۱ و کیفیت خواب پیتزبرگ قبل و پس از یک هفته از زمان مداخله آوای طبیعت جمع آوری شدند. گروه مداخله به مدت یک هفته روزانه ۲ بار صبح و شب قبل از خواب، و در هر مرحله به مدت ۲۰ دقیقه به فایل صوتی حاوی آوای طبیعت گوش دادند. گروه شاهد نیز برنامه مراقبت پرستاری معمول را دریافت می‌کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معنی دار آماری در میانگین نمرات استرس(۱۱/۷۰±۳/۱۴) درمقابل(۹/۶۰±۳/۵۷)، اضطراب (۹/۵۰±۳/۳۲) در مقابل(۸/۰۵±۳/۳۱)، افسردگی (۹/۲۵±۳/۷۷) درمقابل (۹/۳۰±۴/۰۷) و کیفیت خواب (۹/۲۲±۳/۶۱) در مقابل (۹/۴۴±۴/۰۶) بیماران دیابتی بین دو گروه مداخله و شاهد را در پس آزمون نشان نداد. اما نتایج آزمون آنکوا با کنترل نمرات پیش آزمون تفاوت معنی داری را در میانگین نمرات استرس بین گروه مداخله و شاهد) را کاهش داد.
نتیجه گیری: آوای طبیعت استرس بیماران دیابتی را کاهش داد اما بر اضطراب،افسردگی و کیفیت خواب آنها تاثیر قابل‌توجهی ندارد.
محدثه دلپیشه، محمدرضا فیروزکوهی، مژگان رهنما، مهین بدخش، عبدالغنی عبدالهی محمد، دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: دیابت بارداری یا افزایش سطح گلوکز خون طی بارداری بدون سابقه قبلی، یکی از مشکلات بهداشتی در حال افزایش در سراسر دنیا است که با عوارض مادری و جنینی فراوانی همراه است. با توجه به ارائه داده‌های متفاوت طی مطالعات انجام‌شده در نقاط مختلف ایران درزمینه ی شیوع دیابت بارداری، مطالعه‌ی حاضر باهدف تعیین میزان شیوع کلی دیابت بارداری در ایران به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام گرفت.
روش کار: مقاله‌ی حاضر یک مطالعه مروری و متاآنالیز در ایران است که به‌منظور تعیین شیوع دیابت در کل کشور ایران با جست‌وجو در پایگاه‌های الکترونیکی SID، MagIran، Google Scholar انجام شد. بعد از ارزیابی کیفی مقالات استخراج‌شده، درنهایت ۲۴ مقاله که طی سال‌های ۱۳۸۳تا ۱۳۹۷ در ایران انجام‌شده بودند، وارد مطالعه شدند. داده ها با روش اثر تصادفی و با استفاده از نرم افزار STATA ۱۷ تحلیل شدند.
یافته ها: از ۳۱ استان کشور، در ۱۴ استان اطلاعات درزمینه ی شیوع دیابت بارداری در دسترس بود که به‌طورکلی از ۲۶۸۴۹ نفر شیوع دیابت در کل کشور ۷,۹% با حدود اطمینان ۹۵% (۵.۹۶-۱۰.۰۸) و I۲=۹۷.۳۶% بود. کمترین شیوع مربوط به استان اردبیل با شیوع ۱.۳۳% و بیشترین شیوع در استان های تهران و مازندران به ترتیب با شیوع ۲۳.۹۹% و ۲۳.۱۳% بود.
الهام کیخا، مژگان رهنما، حسین شهدادی، عبدالغنی عبدالهی محمد، مهین نادری فر، دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه و هدف: مادران معمولاً مراقب اصلی کودکان مبتلا به دیابت هستند، که این امر زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که معنویت بعنوان یکی از ابعاد خود مراقبتی معرفی شده، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر خود مراقبتی مبتنی بر معنویت مادران بر کنترل متابولیکی کودکان دیابتی نوع یک انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی۷۰ مادر کودک مبتلا به دیابت نوع یک انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله ۳۵ نفر و کنترل۳۵ نفر تقسیم بندی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و سنجش میزان شاخص های کنترل متابولیکی(هموگلوبین گلیکوزیله، تری گلیسرید، کلسترول) بود.
یافته ها: آزمون آماری تی مستقل تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمرات هموگلوبین گلیکوزیله گروه مداخله و گروه کنترل قبل و بعد از آزمون را نشان داد. اما با کنترل نمرات نمرات پیش آزمون با استفاده از آزمون آنکووا، تفاوت معنی دار آماری در میانگین نمرات هموگلوبین گلیکوزیله بین گروه مداخله (۷/۶۵ و ۷/۰۴) ۷/۳۴ و گروه کنترل (۷/۲۴ و ۶/۶۳) ۶/۹۳ مشاهده نشد. ضمناً میانگین نمرات تری گلیسرید گروه مداخله از ۱۴/۵۸±۸۵/۴۶ به ۴۶/۱۶±۴۶/۸۵ و گروه کنترل از۲۹/۶۳±۸۳/۵۱ به ۲۴/۸۱±۸۳/۸۶ و میانگین کلسترول گروه مداخله از۱۰/۶۷± ۱۷۸/۶۶ به (۱۱/۶۴±۱۷۸/۴۹) و گروه کنترل از(۱۱/۳۹±۱۷۴/۱۷) به (۱۲/۵۱±۱۷۵/۶۰) تغییر کرد اما آزمون تی مستقل تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمرات دو گروه را نشان نداد.
نتیجه گیری: علیرغم اینکه انتظار می رفت مداخله آموزشی خود مراقبتی مبتنی بر معنویت مادران از طریق ارتقاء سلامت معنوی مادران زمینه ساز ارتقاء توانمندی ایشان در ایفاء نقش نظارتیشان بر کنترل متابولیکی فرزندانشان گردد، بر بهبود شاخص های کنترل متابولیکی این کودکان اثر بخش نبود. از دید پژوهشگر احتمالا نیازهای حمایتی این مادران بیشتر از میزان ارائه شده بوده است و ارائه حمایت معنوی به تنهایی کافی بنظر نمی رسد. بنابراین پیش بینی می شود فراهم آوردن شرایطی که بتواند نیازهای حمایتی همه جانبه ای را از این مادران فراهم آورد ضروری بنظر می رسد.
