مقدمه و هدف: یکی از بزرگترین چالش­هایی که بیماران دیابتی با آن مواجهند یادگیری نحوه کنترل قند خون می­باشد. از این رو توانمندسازی بیماران در این زمینه و در نهایت بهبود کیفیت زندگی، به عنوان یکی از شاخص­های مهم سلامتی در بیماری دیابت به شمار می­رود. لذا این مطالعه با هدف بررسی ﺗﺄﺛﯿﺮ الگوی توانمندسازی خانواده محور ﺑﺮ کنترل گلیسمی و ﭘﯿﺮوی دارویی در ﺑﯿﻤﺎران مبتلا به دیﺎﺑﺘﯽ ﻧﻮع دو انجام شد.

مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود و طی آن 70 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان زابل بر اساس معیارهای ورود انتخاب و به صورت تصادفی  به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابتدا دو پرسشنامه شرح حال و پیروی دارویی 8 سوالی (Morisky Medication Adherence) تکمیل و نمونه آزمایش HbA1C گرفته شد. سپس برای گروه مداخله طی 8 جلسه ۶۰ تا ۹۰ دقیقه ای بر طبق الگو آموزش های لازم داده شد. در پایان مجدداً پرسشنامه پیروی دارویی تکمیل و نمونه HbA1C اندازه­گیری شد. داده­های به دست آمده در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: بر اساس یافته­ها بین میانگین نمره پیروی دارویی دو گروه، قبل از مداخله تفاوت معنی­دار آماری وجود نداشت (0/21=p ) اما پس از انجام مداخله این تفاوت معنی دار بود (0/0001>p). همچنین نتایج نشان داد بین میانگین HbA1C دو گروه، قبل از مداخله اختلاف معنی­دار آماری وجود ندارد (0/32=p ) اما پس از انجام مداخله این اختلاف معنی دار بود (0/0001>p).