مقدمه و هدف: ملاک های همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو تحت تأثیر متغیرهای روانشناختی زیادی است که از مهمترین آنها می توان به کمال گرایی و باورهای غیر منطقی اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه کمال گرایی و باورهای غیر منطقی با ملاک های همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو شهر مشهد انجام شد.

مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد در سال 1394 بودند. در مجموع 275 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های کمال گرایی، باورهای غیر منطقی و ملاک های همسر گزینی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری با مدل همزمان تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: کمال گرایی مثبت با ملاک محتوایی (37/0=r) و ملاک فرآیندی (29/0=r) همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنین کمال گرایی منفی با ملاک محتوایی (41/0-=r) و ملاک فرآیندی (25/0-=r) و باورهای غیر منطقی با ملاک محتوایی (34/0-=r) و ملاک فرآیندی (23/0-=r) همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو رابطه منفی و معنادار داشتند. علاوه بر آن کمال گرایی مثبت و منفی و باورهای غیر منطقی توانستند 4/38 درصد از تغییرات ملاک محتوایی و 1/29 درصد از تغییرات ملاک فرآیندی همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو را پیش بینی کنند (01/0>p).

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود مشاوران، روانشناسان بالینی و درمانگران برای بهبود ملاک های محتوایی و فرآیندی همسر گزینی زنان مبتلا به دیابت نوع دو کمال گرایی مثبت را افزایش و کمال گرایی منفی و باورهای غیر منطقی را کاهش دهند.